Przecieki, reklamy i żądze …

Reklama przede wszystkim służy do przedstawienia nowego produktu potencjalnym klientom – z tym się chyba wszyscy zgodzą … Jednak reklama w skali światowej jest bardzo droga, nie dość że trzeba zatrudnić firmę, która musi opracować projekt pasujący do image’u firmy, to jeszcze trzeba ją przetłumaczyć na języki regionów na celowniku producenta. Generalnie nigdy kompletnie nie interesował mnie marketing, ani na nim nie znam się lepiej niż przeciętny Kowalski, ale dla globalnych korporacji jest to duże przedsięwzięcie, które zapewne pochłania znaczną część jej budżetu.

W międzyczasie internet opanowały blogi, fora oraz amatorskie serwisy informacyjne na których użytkownicy przed każdym PMA, Photokiną czy MacWorld szukali najrozmaitszych informacji, podejrzeń czy przecieków dotyczących nowych produktów swoich ukochanych producentów. Zazwyczaj przy okazji rozgrzewały się wojny Canonowo-Nikonowe – zupełnie bezsensowne sprzeczki, przeważnie na temat wyższości jednego producenta nad drugim. W takich sytuacjach ciśnie mi się zawze na usta: Mój Tata jest silniejszy od Twojego Taty!

Jednak największą różnicą pomiędzy poważnymi serwisami typu Digital Photography Review, a stronami w rodzaju MacRumors są NDA – umowy o zachowaniu poufności. Pomijam wiarygodność, rzetelność, powagę i tym podobne, bo nie o to tutaj chodzi … Jeśli taki DPReview chciałby w przyszłości nadal otrzymywać sample przedprodukcyjne do testów i produkcyjne wersje do pełnych recenzji to nie może sobie pozwolić na łamanie podpisanych NDA. Szybko wypadłby z rynku na rzecz konkurencji, a odbudowa wiarygodności jest niestety bardzo długim oraz drogim procesem – wystarczy spojrzeć na Vistę.

Zmierzam do jednej z największych fars do jakich doszło przed paroma laty wraz z prezentacją nowego Canona 1D Mark III – pełna specyfikacja techniczna wyciekła zupełnie „przypadkiem” na kilka dni przed oficjalną premierą – wszyscy o tym pisali na forach, w serwisach informacyjnych, a DPReview musiał siedzieć cicho. Na dodatek, z powodu ich krytyki postępowania działu marketingu Canona, dostali linijką po łapkach – brak jakichkolwiek egzemplarzy do testów. Na szczęście Phil Askey, założyciel DPReview, odpłacił im pięknym za nadobne (o ile tak można powiedzieć o takim gigancie jak Canon, ale jednak postawił na swoim) i do dnia dzisiejszego nikt z recenzentów nie zadał sobie trudu napisania czegokolwiek na temat tego aparatu.

Działy marketingu doceniają siłę przecieku. Użytkownicy for internetowych, blogów i serwisów informacyjnych dumnie piszą o coraz to nowszych informacjach i przypuszczeniach. Ciekawość kupujących oczywiście też wzrasta i rozpoczyna się niekończąca spekulacja na temat pełnej listy parametrów produktu, jego możliwościach oraz jak będzie się prezentował na tle konkurencji. Jest to również bardzo silny bodziec do pobudzania żądzy przyszłych klientów. Ponadto dzięki takim informacjom nabywcy mogą rozplanować swój budżet ze znacznym wyprzedzeniem.

Producenci stosują bardzo proste chwyty – wystarczy że administrator WWW hiszpańskiego* oddziału producenta „niechcący” umieści z tygodniowym wyprzedzeniem link do strony z zapowiadanym produktem – godzinę później informacja już obiegnie świat od Japonii poprzez Europę do USA. Koszt i czas potrzebny do tej operacji jest znikomy w porównaniu z gigantyczną kampanią reklamową, a szepty będą słyszane w każdym zakątku globu – tak silna jest dzisiaj magia internetu.

Na koniec nie mógłbym nie wspomnieć o jutrzejszej premierze nowych komputerów z serii iMac oraz zapowiadanej na 24. marca odsłony Maka Mini. Ile w tym wszystkim prawdy? Nie wiem, ale zapewne wszyscy już czekamy z zapartym tchem. :-)

* Jeśli dobrze pamiętam to właśnie hiszpanom „wymsknęło” się na temat 1D Mark III.