Wszystkie drogi prowadzą do… Panaji. To właśnie z tego prostego powodu to miejsce jest świetną bazą wypadową w każdą stronę stanu, ale przede wszystkim na północ i wschód. Stare Goa leży kilka kilometrów wgłąb lądu od stolicy, a podróż, nawet tuk tukiem (chociaż bardzo polecamy taksówkę) zajmie nie więcej niż pół godziny – w praktyce prawdopodobnie około piętnastu do dwudziestu minut.
Całe Ola Goa wpisane jest na światową listę dziedzictwa UNESCO i niegdyś dominowały w nim stare kościoły (…)
W 1843 roku stolicę przeniesiono do Panaji z miasta Goa, jednocześnie zmieniając jego nazwę na Stare Goa. Nazywano go zresztą Złote Goa – Rzymem Orientu. Przenosiny odbyły się z rozkazu wicekróla po epidemii malarii i cholery, który tam też przeniósł swoją rezydencję. Całe Ola Goa wpisane jest na światową listę dziedzictwa UNESCO i niegdyś dominowały w nim stare kościoły, imponujące budowle publiczne, szerokie trakty oraz majestatyczne rezydencje. Do miasta można również dotrzeć szlakiem Portugalczyków – łodzią z Panaji. Ta trasa umożliwia od razu przejście pod Łukiem Namiestnikowskim (Viceroy Arch) i dojście do głównego placu miasta.
Jest ona największą chrześcijańską świątynią w Azji południowej.
W centrum miasteczka Stare Goa w oczy rzucają się przede wszystkim dwie duże budowle. Pierwsza z nich to otynkowana na biało, renesansowa Katedra św. Katarzyny, powstała w 1619 roku. Jest ona największą chrześcijańską świątynią w Azji południowej. Turyści wpuszczani są do środka w przerwach pomiędzy nabożeństwami, a w niej mogą podziwiać 80-metrową nawę główną zwieńczoną złotym ołtarzem. Na terenie znajduje się też kościół św. Franciszka z Asyżu, a całość otoczona jest pięknie utrzymanym ogrodem.
W ostatniej kaplicy, znajduje się grobowiec św. Franciszka Ksawerego, patrona Chin, Indii, Indochin, Indonezji, Japonii, Malezji, Nepalu i wielu, wielu innych krajów.
Po drugiej stronie szerokiej ulicy przecinającej miasto znajduje się Bazylika Bom Jesus. Charakteryzują ją przede wszystkim nieotynkowane, ceglaste w kolorze ściany, wykonane z laterytu. Zbudowano go w konwencji kościoła halowego, z jedną nawą i tępą wieżą, nie wystającą poza dach. Bazylika przylega jedną ścianą do kontrastującego z nią, otynkowanego na biało, dawnego klasztoru jezuickiego. Obecnie trwają prace konserwacyjne przy ścianach zewnętrznych Bom Jesus, które są bardzo zaniedbane, a pomimo tego, ołtarze w środku nadal szokują swoimi zdobieniami i bogactwem. W środku, po prawej stronie w ostatniej kaplicy, znajduje się grobowiec św. Franciszka Ksawerego, patrona Chin, Indii, Indochin, Indonezji, Japonii, Malezji, Nepalu i wielu, wielu innych krajów. To właśnie jemu Kościół Święty zawdzięcza swoją silną obecność na tym kontynencie.
Idąc drogą prowadzącą w górę od Katedry i Bazyliki dojdziemy do Świętego Wzgórza (Monte Santo), na której pozostały jedynie ruiny wieży. Jest ona pozostałością kościoła augustiańskiego klasztoru i legenda głosi, iż jest nawiedzona. Obok znajduje się klasztor św. Moniki, który był jednym z największych zgromadzeń żeńskich w portugalskim Goa.
Na zwiedzanie Starego Goa powinno wystarczyć od godziny do trzech, zależnie jak szczegółowe chcecie wszystko zobaczyć. Jest też możliwość odwiedzenia kilku muzeów, która znajdują się przy Katedrze i klasztorze św. Moniki – otwierają się dopiero o 9:30 rano, więc miejcie to na uwadze jeśli chcecie je odwiedzić.
Decydując się na zwiedzanie tego miasta taksówką, której wynajęcie na cały dzień to koszt około 1500-1800 rupii, warto również pojechać do farm przypraw, które znajdują się w pobliżu miasta Ponda oraz okolicznych hinduskich świątyń, jak chociażby Sri Mangesh.
Chcesz zwrócić mi na coś uwagę lub skomentować? Zapraszam na @morid1n lub na forum.