GetGlue, Miso, Color i świat AFK

Od dłuższego czasu, w sumie chyba niedługo po tym jak Foursquare zdobył popularność, jak grzyby po deszczu pojawiły się takie serwisy jak GetGlue.com, GoMiso.com i pewnie wiele innych. Oba służą przede wszystkim do raportowania jakie filmy, seriale czy co w telewizji oglądamy, przy czym ten z klejem w nazwie jeszcze ma możliwość zgłaszania kiedy i w co gramy na konsoli, komputerze lub harmonijce.

Sam, osobiście i przede wszystkim testowałem Miso na sobie — chciałem zobaczyć z czym to się je. Dotychczas nie widziałem sensu pisania o tym, bo po tygodniu skasowałem swoje konto — nuda! 4sq sprawdził się w moim przypadku — w liście znajomych zostały tylko osoby, z którymi mam bieżący kontakt i je znam. Wylecieli wszyscy nieznajomi — nic osobistego, po prostu dzielę się lokalizacją tylko z osobami, które znam. Wracając jednak na moment do tematu chwalenia się filmami — rozumiem, że dążymy do zdobywania flag, naklejek czy etykiet dotyczących naszych ulubionych seriali czy filmów, ale po co floodować Twittera tym ścierwem? Do powyższych ostatnio dołączył Color, przed którym jeszcze twardo się bronię — aplikacja ma służyć do robienia grupowych zdjęć. Wszystko jest zautomatyzowane — wystarczy, że GPS wykryje, że druga osoba znajduje się w promieniu iluś tam metrów … Tylko, że Polska to nie „zachód”, gdzie co druga osoba ma iPhone’a i może to mieć jakiś sens … A GPS wewnątrz klubów działa średnio … Am I missing something? Czy może zwyczajnie żyję w wersji 1.5 świata nie-AFK?

Czy to wszystko przez potrzebę dzielenia się ze światem tym co robimy, bo jesteśmy tacy samotni? Bo rodzina nie rozumie naszego rzeczywistego świata i tego AFK¹? Ma inne zainteresowania? A może po prostu tak wygląda World 2.0? Ludzie dążą do tworzenia grup i społeczeństw od wielu lat, kiedyś dla bezpieczeństwa, a dzisiaj? Aby poczuć się wartościowym? Chęć zdobycia sławy? Konieczność pozostawienia po sobie śladu?

Idę AFK … czas na śniadanie, a samymi bitami i bajtami nie można żyć. Jeszcze.